Kryteria diagnostyczne zaburzeń

Wśród zaburzeń odżywiania wymienia się najczęściej anoreksję i bulimię. W przypadku anorexia nervosa podstawowym kryterium diagnostycznym jest odmowa utrzymania prawidłowej masy ciała. Osoby te charakteryzują się wręcz przeraźliwie niską wagą i ogromnym wychudzeniem połączonym często z anemią niedoborową. Każda osoba z tym schorzeniem odczuwa ogromny lęk przed przybraniem na masie ciała, a jej własny obraz jest silnie zaburzony. Jeśli tym objawom towarzyszy nieobecność trzech kolejnych cykli menstruacyjnych, z dużym prawdopodobieństwem mamy do czynienia z anoreksją. Bulimię diagnozuje się poprzez obecność epizodów kompulsywnego objadania się. Osoby cierpiące na to schorzenie spożywają w krótkim czasie ogromne ilości pokarmów, a następnie prowokują wymioty. Charakterystyczne jest również spożywanie leków przeczyszczających, oraz suplementów z błonnikiem, w celu zahamowania łaknienia, a także intensywne ćwiczenia fizyczne, zazwyczaj codziennie przez kilka godzin. Podstawa każdego z tych zaburzeń leży w psychice. Wykazano że są to osoby w dużej mierze skupiające się na wyglądzie zewnętrznym.